Włodzimierz Lenin, a dokładniej Władmir Iljicz Uljanow był przede wszystkim politykiem. Urodzony
w 1870 roku w Symbirsku przyszły organizator oraz lider rewolucji październikowej, współzałożyciel
i przywódca partii bolszewickiej osiągnął więcej niż mogłoby się wydawać. Ten pochodzący z rodziny urzędniczej Rosjanin został nawet pierwszym przywódcą Rosji Radzieckiej.

Lenin zaczął się interesować poglądami rewolucyjnymi po egzekucji brata w roku 1887. Od tamtej pory nie był przykładnym obywatelem jakim widziałyby go carskie władze. Został relegowany
z Uniwersytetu w Kazaniu, aresztowany za działalność wywrotową i skazany na zesłanie na Syberię. Po tych wydarzeniach wyemigrował do Europy Zachodniej, gdzie w 1903 roku stanął na czele Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji. Po obaleniu caratu wrócił do Rosji doprowadzając do rewolucji październikowej i wprowadzając dyktaturę partii bolszewickiej.

Pod jego rządami doprowadzono do monopartyjnego systemu rządów oraz wycofania się Rosji z I wojny światowej. Jego polityka nie podobała się części społeczeństwa, co doprowadziło do wojny domowej w latach 1917-1922 z której Lenin wyszedł zwycięsko. W roku 1918 dokonano na Lenina zamachu. Został ciężko ranny i już nigdy miał nie wrócić do pełni zdrowia. Po wojnie rozpoczął odbudowę kraju wprowadzając system gospodarczy, który później był określany jako kapitalizm państwowy. Rok później doprowadził powstania Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR). Na początki wprowadził amnestię dla działaczy niepodległościowych. Dodatkowo wprowadził zasadę przyspieszonego rozwoju wcześniej uciskanych mniejszości narodowych, wysuwając je na kierownicze stanowiska. Wojsko również przeszło reformę. Utworzono jednostki mniejszościowe tworząc jednostki czysto ukraińskie czy białoruskie.

Polityk zaczął poupadać na zdrowiu, w 1922 roku doznał pierwszego z trzech udarów po którym nie był w stanie mówić. Po kolejnym wycofał się z życia politycznego. W 1923 roku trzeci udar sparaliżował go częściowo. Mimo to dalej oficjalnie był przywódcą partii. Lekarze nie mogli mu pomóc. Zmarł w roku 1924 w wieku 53 lat. Pogrzeb odbył się 23 stycznia (dwa dni po śmierci Lenina), a jego grób odwiedziło ponad milion żałobników.

W maju 1924 na 13 Kongresie partii żona Lenina odczytała jego testament. Władimir wymienił sześć osób, które jego zdaniem przejawiały predyspozycję do kierowania partią. Byli to Trocki, Zinowjew, Kamieniew, Bucharin, Piatakow oraz Stalin. Żaden z sześciu nie został wskazany jako następca Lenina, jednak Trockiego opisał jako najwybitniejszego, lecz niebolszewickiego a Stalina jako brutalnego i nie posiadającego odpowiedniej ogłady.

Władimir Lenin do dzisiaj pozostaje jednym z najbardziej znaczących i wpływowych polityków XX wieku. Był marksistą i zapalonym zwolennikiem światowej rewolucji. Jego poglądy dały początek filozofii leninizmu