Car który brody golić kazał
Uważany jest za wybitnego polityka, reformatora i wizjonera. Nadano mu przydomek Wielki, gdyż jego wkład w rozwój państwa był bardzo duży. Mowa o carze Piotrze I, zwanym Wielkim. Piotr I urodził się w Moskwie 9 czerwca 1672 roku, a zmarł w Sankt Petersburgu 8 lutego 1725 roku, przeżywszy 53 lata. Do dzisiaj jest wzorem dla światowych polityków, jak na przykład Wałdimir Putin.
W 1682 roku na mocy Soboru Ziemnskiego, zwołanego po śmierci cara Fiodora III, Piotr I został wybrany carem Rosji. Nie spodobało się to wielu ówczesnym wpływowym osobom na dworze, jak jednak historia pokazała, Piotr był doskonałym kandydatem, który odmienił oblicze ówczesnej Rosji.
Jako młody człowiek, Piotr I odebrał staranne wykształcenie z wielu dziedzin, z których najbardziej interesowały go wojskowość czy nauki techniczne. Nauczył się także języków obcych – holenderskiego i niemieckiego. Pozwoliło to mu na przyszłe podróże po
Europie, które nie zdarzały się wcześniej wśród carów rosyjskich. Wyprawy stały się bezcennym źródłem informacji o kulturze i ustroju politycznym innych europejskich krajów, z czego w późniejszych latach swych rządów czerpał car. Należy wskazać, iż podróże odbywały się incognito, a sam car przybrał pseudonim Piotr Michajłow.
Kiedy wrócił do kraju postanowił wdrożyć głębokie reformy, unowocześniając ówczesną Rosję i przybliżając ją do Zachodniej Europy. Car zreformował między innymi wojsko, administrację i gospodarkę państwa. Wprowadził także liczne zmiany w kulturze, oświacie i cerkwi. Podjął się także zmiany w obyczajowości, co wydaje się być najtrudniejszą reformą. Jednym z rozkazów był nakaz zgolenia bród i skrócenie szat noszonych przez bojarów. Brody natomiast mogli nosić wyłącznie duchowni i chłopi. Kupcy mogli zapuszczać brody jedynie za dokonaniem specjalnych opłat. Wprowadzono także naukę tańców zachodnich, a także niezdrowy zwyczaj palenia tytoniu.
Ponieważ od małego interesował sięwojskiem, jego reformy musiały w sposób znaczący wpłynąć na armię. Car wprowadził coroczny obowiązkowy pobór do wojska. Utworzył także szkoły kadetów, gdzie młodzi chłopcy o szlacheckim urodzeniu zdobywali wiedzę i umiejętności niezbędne oficerom. Reformy dotknęły także administrację. Tutaj wprowadzono podział kraju na gubernie, prowincje i dystrykty. Jego ogromną zasługą była także budowa nowej stolicy – Sankt Petersburga.
W polityce zagranicznej prowadził politykę protekcyjną, dbając o rozwój manufaktury i handlu. Rosja Piotra I otrzymała także sieć szkół świeckich na poziomie elementarnym oraz Akademię Nauk. Za jego czasów zreformowano dotychczasowy alfabet – cyrylicę. Powstało w ten sposób nowe pismo – grażdanka. Ważną reformą było także podporządkowanie cerkwi prawosławnej. Dzięki temu Rosja stała się spadkobierczynią tradycji bizantyjskiej. Zasługą cara było także wprowadzenie kalendarza juliańskiego, stosowanego w krajach protestanckich.
Niewątpliwie Rosja za czasów panowania cara Piotra I bardzo zbliżyła się do Europy Zachodniej nie tylko organizacyjnie, ale także kulturowo. Pomagało to w nawiązywaniu kontaktów handlowych i dyplomatycznych, a zasługi cara dla kraju są do dzisiaj wychwalane i chętnie naśladowane.