źródło:wikipedia

W naszym europocentrycznym spojrzeniu na świat, Rosję zazwyczaj postrzegamy, jako terytorium przede wszystkim słowiańskie, koncentrując się na jej europejskiej części. Oczywiście Rosjanie są na tym ogromnym obszarze narodem dominującym kulturowo i liczebnie, ale w istocie Federacja Rosyjska, której większa część leży w Azji to tygiel mniejszych i większych narodów.
Rosja jest w rzeczywistości jedynym imperium kolonialnym, które po II wojnie światowej, faktycznie zachowało swoje zdobycze. Czy łatwo Rosjanom było podbić praktycznie całą północną Azję? Co do zasady można powiedzieć, że tak. Przewaga cywilizacyjna i militarna Rosjan nad zwykle koczowniczymi, małymi i rozproszonymi ludami północnej Syberii była miażdżąca. Często podbój odbywał się pokojowo.
Był jednak lud, który nie chciał się im oprzeć. Prawd

opodobnie najstarszy lud północnej Azji. Potomkowie pierwszych ludów, które przez istniejące pod koniec epoki lodowcowej połączenie lądowe w miejscu, gdzie obecnie jest cieśnina Beringa, dotarli do Ameryki. Czukcze.
Czukcze od tysięcy lat zamieszkują półwysep Czukotka na północno-wschodnim krańcu współczesnej Rosji. Do XX wieku był to koczowniczy lud myśliwych. Mieszkali w namiotach, a w okolicach nadmorskich w zapożyczonych od eskimosów tzw. wałkaranach, czyli „domach ze szczęki wieloryba”. Wkładem narodu Czukczów do globalnej cywilizacji jest wyhodowanie rasy psa pociągowego husky.
Do czasu ujarzmienia przez Rosjan, Czukczowie byli prymitywnym z punktu widzenia europejczyków, czy narodów południowej Azji ludem, ale zarazem byli wojowniczym i ekspansywnym narodem, który nie chciał się oprzeć rosyjskim kolonizatorom. W XVII i XVIII wieku stoczyli z Rosjanami szereg wojen, niczym waleczni Indianie, którzy

źródło: wikipedia

sprzeciwiali się europejskim kolonizatorom Ameryki Północnej. Okazuje się, że pierwsze wojny z Czukczami Rosjanie sromotnie przegrali. Praktycznie do czasu ZSRR nie udało nikomu ujarzmić tego narodu. Wprawdzie w końcu, za czasów Carycy Katarzyny, Rosjanom udało się wymusić na Czukczach formalne poddaństwo, jednakże na warunkach zdecydowanie lepszych dla Czukczów, niż to, co udało się pozostałym ludom. Czukcze mieli zagwarantowaną szeroką autonomię i jakkolwiek mieli płacić daniny Carom, to jedynie dobrowolnie i w wysokości, którą sami uznali za stosowną. Dopiero od czasu kolektywizacji w okresie ZSRR Czukczowie rozpoczęli osiadły tryb życia, zaczęli się asymilować z coraz bardziej dominującym żywiołem rosyjskim. Generalnie, poza porzuceniem koczowniczego życia, przyjęciem przez większość chrześcijaństwa, ich styl życia niewiele się zmienił.
Mimo zaciętej walki z kolonizatorami w obronie swojego terytorium, Czukcze nie byli oni bohaterami bez skazy. Sami byli ekspansywnym narodem i rozpychali się na obszarze ponad trzykrotnie większym niż obszar Polski, podbijali sąsiednie ludy, a z jeńców czynili niewolników. Inne ludy uważali za mniej wartościowe i odnosili się do sąsiadów z wyższością. Jedynie samych siebie – oraz z szacunku dla siły kolonizatora

– Rosjan – uważali za prawdziwych ludzi. Nie oznacza to wszakże, że Rosjan darzyli sympatią. W mitologii i folklorze Czukczów Rosjanie pozbawieni są pozytywnych cech, a próby eksterminacji narodu Czukczów określane są jako rosyjski cel sam w sobie. Nie jest to do końca sprawiedliwa ocena. Sąsiadujące z Czukczami plemiona miały ich dość i to dzięki pomocy tychże sąsiadów, w sprzymierzeniu z nimi, Rosjanom tych krnąbrnych koczowników udało się w końcu pokonać.
Nie doszło też do eksterminacji narodu Czukczów. Półwysep Czukocki stanowi obecnie w Federacji Rosyjskiej stanowi Czukocki Okręg

źródło: wikipedia

Autonomiczny, a Czukcze stanowią w nim drugą po Rosjanach grupę etniczną. Na obszarze Okręgu ukazuje się literatura w języku czukockim, produkowane są w ich języku audycje radiowe i telewizyjne. Język czukocki nauczany jest w szkołach.
Życie Czukczów nie jest jednak wolne od problemów. Dalekowschodnie obszary Federacji Rosyjskiej, infrastruktura na tych trenach, są zdecydowanie słabiej rozwinięte, niż w europejskiej części Rosji. Wynika to także z utrudnień spowodowanych surowym klimatem. Po kryzysie związanym z upadkiem ZSRR i

załamaniem gospodarki rosyjskiej w końcu lat 90-tych ubiegłego wieku, Czukcze borykają się z poważnym problemem bezrobocia. Borykają się także z problemami zdrowotnymi wynikającymi z porzucenia tradycyjnego trybu życia i przejęciem niektórych złych wzorców od Rosjan, w szczególności z alkoholizmem. Rabunkowa gospodarka zasobów naturalnych Półwyspu Czukockiego doprowadziła również do degradacji stanu środowiska naturalnego obszaru zamieszkiwanego przez Czukczów. Jednocześnie odnotowania wymaga, że po upadku ZSRR z Półwyspu Czukockiego wyemigrowała duża część Rosjan. W związku z tym proporcjonalnie udział Czukczów w populacji tego półwyspu uległ zwiększeniu.