Rosja to kraj niezwykły, ale przede wszystkim dzięki niezwykłym jednostkom. Takimi niezwykłymi jednostkami są rosyjscy pisarze. W dzisiejszym artykule zajmiemy się ludźmi, którzy dzięki własnej wyobraźni, własnym myślom zmienili i zmieniają postrzeganie świata i sztuki przez inne osoby.

Zacznijmy od największego rosyjskiego pisarza. Mowa o panu, który się nazywa Fiodor Dostojewski. Dostojewski to najważniejszy rosyjski myśliciel i pisarz. Jest on również jednym z najbardziej wpływowych pisarzy na całym świecie. Jego dzieła są realistycznymi powieściami psychologicznymi. W nich są poruszane liczne problemy moralne. Są one inspiracją i powodem do zastanowienia dla wielu współczesnych filozofów i psychologów. Jednym z przewodnich motywów twórczości Dostojewskiego jest walka dobra z przeważającymi siłami zła. Najbardziej znaną powieścią jest Zbrodnia i kara. Innym równie znanym pisarzem jest Lew Tołstoj. Tołstoj jest niezwykle cenionym dramaturgiem oraz krytykiem literackim. Uznaje się go za czołowego przedstawiciela realizmu w literaturze europejskiej. Na przełomie wieku XIX oraz XX uznano go moralny autorytet w Rosji i innych państwach. Jego poglądy miały wielki pływa na idee taki osób jak Mahatma Gandhi czy Martin Luter King. Tołstoj był wszechstronnym pisarzem – tworzył beletrystykę jak i publistykę. Najważniejsze dzieła, które wyszły spod jego ręki to Wojna i pokój oraz Anna Karenina.

Kolejnym znanym pisarzem pochodzącym z Rosji był Aleksander Puszkin. Jest on jednym z czołowych przedstawicieli rosyjskiego romantyzmu. Niekiedy nazywany jest klasykiem rosyjskiej literatury, ale już na pewno reformatorem współczesnego literackiego języka rosyjskiego. Sam Puszkin interesował się poezją Byorna i właśnie pod wpływem tej fascynacji stworzył Eugeniusza Oniegina – jedno ze swoich najważniejszych dzieł. Puszkin znał Adama Mickiewicza i wielce go cenił. Na sam koniec zajmiemy się nie mniej ważnym pisarzem rosyjskim. Mowa o autorze Mistrza i Małgorzaty, a więc o Machaile Bułhakowie. Pisarz wychowywał się bez ojca, a jego rodzina nie była zamożna. Mimo to Michaił w młodości miał częsty kontakt z muzyką i teatrem. Studiował medycynę, pracował w szpitalach polowych, był również lekarzem. Był uzależniony od morfiny. Jego dzieło Mistrz i Małgorzata na stałe weszło do kanonu światowej literatury.